Blepharitis is een chronische ontsteking van de haarzakjes van de wimpers. Het wordt meestal veroorzaakt door een kleine parasiet (demodex folliculorum) dat huist op de oogleden en het voorhoofd. Het veroorzaakt een schilfering van de huid en een vettige afscheiding.

De ontsteking gaat vaak gepaard met een vorm van eczeem (eczema seborrhoicum). Dit is een vorm van eczeem waarbij de huid erg vettig of droog en schilferig kan zijn. Soms komen beide verschijnselen afwisselend voor.

Vaak wordt de blepharitis vergezeld door een bacteriële infectie van gewone huidbacteriën.

De diagnose blepharitis wordt gesteld door middel van spleetlamponderzoek. De ooglidranden kunnen in geval van blepharitis rood en (licht) gezwollen zijn. Soms zijn er ter hoogte van de wimperimplant ook schilfers of korstjes aanwezig.

De behandeling van blepharitis is erop gericht het aantal bacteriën op de ooglidrand en in de kliertjes te verminderen. Dit lukt alleen door eenmaal of tweemaal daags de ooglidranden te reinigen. De behandeling bestaat uit:

1. Het reinigen van de ooglidranden in combinatie met het aanbrengen van een antibioticum gel
2. Combinatietherapie

Ooglidranden reinigen

Warme oogkompressen (enkele minuten) verzachten de korstjes, waardoor het verwijderen hiervan makkelijker gaat. Ooglidhygiëne (schoonpoetsen) is belangrijk om de ontsteking te verwijderen. Dit kun je het beste als volgt doen:

• Doop een wattenstokje of een gaasje in een verdunde oplossing van baby shampoo.
• Maak hiermee zachte bewegingen langs beide ooglidranden bij de implant van de wimperhaartjes om te ‘weken’.
• Masseer hierbij tevens de ooglidranden.
• Als iemand anders poetst, kijk dan bij de behandeling van het bovenooglid naar beneden en bij behandeling van het onderooglid naar boven.
• Poets net zo lang tot de huidschilfers en het vet van de ooglidranden verdwenen is.
• Hierna kan men met een droog wattenstokje of gaasje de korsten en schilfers verder verwijderen.

Er zijn tevens reinigingsproducten verkrijgbaar. Dit zijn kleine voorbewerkte doekjes (kompres) geïmpregneerd met zeep/alcohol, zoals Supranettes en Cil Clar.

Bij een posterieure blepharitis (aan de achterzijde van de ooglidrand) kan men het ook het ooglid masseren om de opgehoopte talg eruit te drukken. Spoel de ogen na met lauw schoon water (zonder shampoo).

Antibioticum gel

Na het poetsen doe je een beetje ooggel of oogzalf in het oog, waarna je het oog dichtknijpt en de uitgeknepen gel op de oogleden en tussen de wimpers wrijft. Een voorbeeld van een antibioticum is Fucithalmic ooggel (fusidine) of Chlooramfenicolzalf.

Combinatietherapie / antibiotica

Bij ernstigere vormen van blepharitis, bijvoorbeeld bij onvoldoende reactie op de standaardbehandeling of bij een randkeratitis, kan de oogarts besluiten om een mengpreparaat te geven. Dit is verkrijgbaar in druppel of zalfvorm; een combinatie van een antibioticum met steroïden. Soms wordt een antibioticum in tabletvorm voorgeschreven.

Gebruik geen oogmake-up als het ooglid ontstoken is, want dit kan een oogontsteking veroorzaken en de genezing vertragen.

Duur behandeling

Gedurende twee weken reinig je beide ogen tweemaal per dag en je brengt hierna een antibioticum aan. Na de tweede week stop je met het antibioticum maar blijf je de oogleden regelmatig schoonpoetsen, minstens éénmaal per dag en zo nodig tweemaal per dag.

Blepharitis is vaak chronisch is en kan terugkeren (recidief). Het is daarom verstandig de ooglidreiniging ook in de wat rustigere fasen van de kwaal toch dagelijks vol te houden, omdat het probleem anders terug kan komen.

Kunsttranen

Door blepharitis kan een droog oog ontstaan. Omgekeerd kan een droog oog ook de kans op blepharitis vergroten. Tijdens of ná bovengenoemde behandeling kan je de ogen ook aanvullend behandelen met kunsttranen, ooggel of zalf.

Naast blepharitis is meibomitis ook een veel voorkomende ooglidrandonsteking. Bij meibomitis zijn de afvoergangen van de talgkliertjes van Meibom verstopt. Dit is niet altijd zichtbaar aan de buitenkant van de oogleden. Je kunt klachten ervaren als jeuk, tranen, wazig zien, irritatie en branderigheid. Meibomitis leidt tot een verminderde afgifte van vet aan de traanfilm. Dit heet Meibomian Gland Dysfunction (MGD). Deze ontsteking kan leiden tot droge ogen.